-------- { ✿❀✿ } --------
════════════════
از کِشتِ عمل بس است یک خوشه مرا
در روی زمین بس است یک گوشه مرا
تا چند چو گاو ، گردِ خرمن گردیم ؟!
چون مرغ ، بس است دانه‌ای توشه مرا
────────────────
این دل که به شهر عشق سرگشته‌ی توست
بیمار و غریب و در به در گشته‌ی توست
برگشتگی بخت و سیه‌روزی او
از مژگانِ سیاهِ برگشته‌ی توست
────────────────
تا دل به برم هوای دلبر دارد ،
افسانه‌ی عشق دلبر از بر دارد
دل رفت ز بر چو رفت دلبر ، آری !
دل از دلبر چگونه دل بردارد ؟
────────────────
گر چرخ ، جفا کرد چه می‌باید کرد ؟
ور ترک وفا کرد چه می‌باید کرد ؟
می‌خواست دلم که بر نشان آید تیر
چون تیر خطا کرد چه می‌باید کرد ؟
────────────────
تا یار ، مرا ربوده از هستی خویش
واقف نیَم از بلندی و پستی خویش
آنگونه ز جام عشق مستم دارد ،
کآگاه نیَم ز خویش و از مستی خویش
═══════ * ═══════
از کِشتِ عمل بس است یک خوشه مرا
در روی زمین بس است یک گوشه مرا
تا چند چو گاو ، گردِ خرمن گردیم ؟!
چون مرغ ، بس است دانه‌ای توشه مرا
────────────────
این دل که به شهر عشق سرگشته‌ی توست
بیمار و غریب و در به در گشته‌ی توست
برگشتگی بخت و سیه‌روزی او
از مژگانِ سیاهِ برگشته‌ی توست
────────────────
تا دل به برم هوای دلبر دارد ،
افسانه‌ی عشق دلبر از بر دارد
دل رفت ز بر چو رفت دلبر ، آری !
دل از دلبر چگونه دل بردارد ؟
────────────────
گر چرخ ، جفا کرد چه می‌باید کرد ؟
ور ترک وفا کرد چه می‌باید کرد ؟
می‌خواست دلم که بر نشان آید تیر
چون تیر خطا کرد چه می‌باید کرد ؟
────────────────
تا یار ، مرا ربوده از هستی خویش
واقف نیَم از بلندی و پستی خویش
آنگونه ز جام عشق مستم دارد ،
کآگاه نیَم ز خویش و از مستی خویش
═══════ * ═══════
❖ #قاآنی
| موضوعات :
◆◇ اشعار شاعران کهن ◇◆ |
قاآنی |
ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد ...